Malowanie tworzyw sztucznych z pozoru wydaje się być prostym procesem. Dlaczego więc wiele znanych firm, w tym duże koncerny, zlecają tę usługę na zewnątrz, zamiast realizować ją in-house? W poniższym artykule poznacie odpowiedź na to pytanie, w tym omówimy również najczęstsze wady w procesie lakierowania tworzyw i sposób na ich rozwiązanie.

Lakierowanie detali z tworzywa sztucznego – dlaczego to nie takie proste?

Na pierwszy rzut oka malowanie tworzywa polega na natryśnięciu detalu farbą i pozostawieniu go do wyschnięcia. W rzeczywistości jednak to wieloetapowy proces, który wymaga specjalistycznej wiedzy i długiego doświadczenia.

Przed lakierowaniem należy przeprowadzić analizę kilkunastu czynników, wśród których najważniejsze to:

  • Określenie rodzaju tworzywa sztucznego – wpływa to na przyczepność, temperaturę suszenia, zastosowanie dodatkowych procesów przed lakierowaniem, a nawet sposób uchwycenia detalu w procesie,
  • Ustalenie wymogów klienta co do odporności powłoki – wpływ na dobór materiału lakierniczego i proces suszenia,
  • Wskazanie powierzchni do lakierowania – od tego zależy sposób mocowania i ewentualny dobór maskowania oraz sposób aplikacji lakieru,
  • Poznanie docelowego efektu wizualnego i dotykowego, jaki Klient chciałby osiągnąć – dostosowujemy do tego nie tylko odpowiednie materiały lakiernicze, ale także dobieramy liczbę warstw i parametry technologiczne lakierowania i suszenia.

Następnie przygotowujemy się do prób lakierniczych:

  • Zamawiamy lakiery lub dobieramy je spośród stosowanych już na produkcji,
  • Ustalamy sposób mocowania detali,
  • Przekazujemy wymogi Klienta do zespołu odpowiedzialnego za próby,
  • Określamy schemat procesów i szczegóły technologiczne do każdego z tych procesów,
  • Po wykonanej próbie i odsezonowaniu powłoki sprawdzamy zgodność uzyskanego efektu z wymogami i wysyłamy polakierowane detale do Klienta do oceny.

Po akceptacji efektów prób i warunków handlowych możemy przystąpić do pierwszej próbnej produkcji, przed którą powstaje karta technologiczno-jakościowa, a cały zespół zaagażowany w produkcję jest szkolony z każdego aspektu projektu. Dalszy proces zostanie opisany w innym wpisie blogowym.

Uwaga! Proces malowania tworzywa sztucznego jest obwarowany wieloma wymogami środowiskowymi i BHP. Niesamowicie ważne jest ustalenie i przestrzeganie wysokich standardów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy – począwszy od odzieży ochronnej aż do odpowiednich warunków pracy (dobrze wentylowane kabiny lakiernicze, systemy uszlachetniania powietrza, skuteczna i wielostopniowa filtracja itp.). Wymagane są również pozwolenia na emisję LZO do atmosfery, które zostaną wydane tylko w przypadku spełnienia rygorystycznych wymogów. Z tego też względu wiele korporacji rezygnuje z utworzenia działu lakierowania przemysłowego wewnątrz firmy i zleca takie usługi specjalistycznym lakierniom – jak nasza.

Najczęstsze problemy przy malowaniu tworzyw sztucznych

Lakierowanie tworzywa sztucznego jest obarczone wieloma ryzykami. Do najpopularniejszych można zaliczyć:

  • Brak przyczepności – tworzywa z niskim napięciem powierzchniowym wymagają aktywacji powierzchni poprzez np. plazmę, opłomieniowanie, zastosowanie primera czy doboru farby stworzonej stricte pod dany gatunek tworzywa. Brak przyczepności dla powłoki lakierniczej może również wystąpić na pozornie bezpiecznym tworzywie (np. ABS), jeśli zostało ono zatłuszczone.
  • Deformacja detali – dobór mocowania, opłomieniowania i temperatury suszenia do rodzaju i kształtu tworzywa ma kluczowy wpływ na ewentualne wystąpienie tego problemu. Przykładowo cienkościenny ABS jest bardzo podatny na deformację nawet w temperaturze niższej niż płynięcie tego tworzywa. Tworzywa z rozdmuchu nie zniosą mocnego opłomieniowania (jak PET). Zbyt wysoka temperatura suszenia, nawet przy poprawnym zamocowaniu detalu, uszkodzi większość tworzyw, które mają niską temperaturę płynięcia.
  • Widoczność wad – wiele powłok lakierniczych nie zakryje wad wtrysku, np. linii płynięcia, punktu wtrysku, smug, linii łączenia itp. Dobór dodatkowej warstwy podkładu wypełniającego lub odpowiedniej powłoki docelowej ukrywającej wady (jak np. powłoki strukturalne czy soft-touch) może pozwolić zakryć większość wad.
  • Brak drukowalności – często Klienci zlecają nadruk na gotowej powłoce lakierniczej. Malowanie tworzywa powinno więc uwzględniać dobór takich lakierów, które będą stanowiły dobre podłoże pod np. tampodruk, sitodruk czy też hot-stamping.
  • Zbyt słabe krycie – zaleca się, by barwa tworzywa była jak najbardziej zbliżona do koloru docelowej powłoki lakierniczej. Jeśli to niemożliwe, wybieramy farby o najwyższym nasyceniu pigmentami lub stosujemy lakierowanie dwuwarstwowe – np. lakierowanie mokro na mokro.
  • Zacieki lub niedomalowania, skórka pomarańczowa – kluczowa jest tu lepkość lakieru. Zbyt lepki (a więc wolno płynący lakier) daje efekt skórki pomarańczowej. Za niska lepkość powoduje zbyt szybkie płynięcie lakieru, co jest częstą przyczyną zacieków.

Lakierowanie tworzyw sztucznych jest procesem skomplikowanym dla nowicjuszy. Dopiero wiele lat doświadczenia i styczności z setkami projektów pozwala na profesjonalne i powtarzalne malowanie tworzyw. Zapraszamy do współpracy.